Voorbeeld schets & compositie

In onderstaand filmpje zie je mij de schets maken voor m’n werkje. Ik wil je graag meegeven welke gedachtegang ik doorlopen heb.

Voordat ik startte aan m’n schets, wist ik al dat mijn bad vanonder centraal mocht komen.

Ik wilde de laatste ‘leven’ in mijn bad handletteren. Dit idee kwam al tijdens het selecteren naar voren en dit was trouwens één van de redenen om ook effectief het woord ‘bad’ uit te kiezen. (Ik heb namelijk thuis helemaal geen bad, maar die vorm vond ik super dankbaar om te kunnen gebruiken.)

Vervolgens begon ik mijn drukletters te plaatsen. Ik plaatste deze in het midden van mijn blad papier. Na het plaatsen zag ik dat ik een kans gemist had: ik kon die drukletters ook op de badrand plaatsen, dat zorgde voor een mooi geheel. Ik gomde de drukletters terug uit en deed een tweede poging.

Omdat ik tussen mijn drukletters en laatste brushletters connectie gemaakt had, wilde ik met mijn eerste ‘leven’ ook een connectie maken, ik bedacht me dat deze letters anders misschien uit de boot zouden vallen. Daarom besloot ik deze bovenaan te plaatsen, met connectie met de ‘l’ van de tweede ‘leven’.

Vaak werk ik met een trapvorm om mijn woorden en zinnen te schrijven. Dit vind ik altijd een fijne manier van compositie. Je ziet me daarom eerst een trap proberen te vormen met beide ‘leven’, maar uiteindelijk vond ik bovengenoemde keuze toch de beste van de twee.

Het kiezen van deze schets en compositie gebeurt vrij vlot. Ik geloof dat dit komt omdat voor mij alle vormen van compositie oké zouden zijn, ik leg voor mezelf hier geen belemmeringen op. Ik geloof dat mensen in mijn omgeving – die niet kunnen handletteren – altijd enthousiast zijn voor de werkjes die ik maak. Zij zullen de tekortkomingen niet zien die ik wél zie.

Zie jij mijn fout in de schets? Ik zag het niet tijdens het schetsen, zelfs niet tijdens het afwerken. Waarom niet? Ik was helemaal in de zone, in de flow. Dus ik maakte een klein foutje en ik vind het helemaal niet zo erg, ik stoor me er niet aan, want dit zorgt ervoor dat ik connectie heb met het werk.

Moraal van het verhaal: stoor je niet aan je ‘foutjes’, want iedereen maakt deze. Wees trots op je werk en wees niet te perfectionistisch. Stop niet te hoge verwachten in je hoofd die je perse MOET inlossen, want dan vind je jouw flow niet. Laat het gewoon op je afkomen, sta open voor je eigen creativiteit en de rest komt sowieso vanzelf wel.

Ik hoop oprecht dat je iets hebt aan mijn gedachtegang. We kunnen alleen maar leren van elkaar, toch?